 |
 |
 |
|||
 |
 |
 |
|||
|
|
 |
 |
|||
|
Site İçi Arama  
|
AV. VEYSEL TUNCİL BİR MİLYONLUK ADAMLAR...
/**/
Yazar: VEYSEL TUNCİL | Tarih: 13/01/2011 | Saat: 08:18
Adana Adliyesi’nin sayısız kavga ve gürültüye tanıklık etmekle meşhur, soğuk ve yüksek koridorlarında duruşmalar arasında koşuştururken bir merdivenin başında gideceği yönü şaşırmış delikanlının biraz muzip, biraz mahcup seslenişiyle tükenmek bilmez bu koşuşturmadan kendimi alıp biraz soluklanmanın zamanıdır diye düşündüm. Elindeki tebligatın, kendisinin tâbiriyle, ‘kâğıdın’ kendisine neden gönderildiğini dahî anlamadan geldiği adliye binasında avukat cüppesiyle gördüğü ilk kişiye elindeki tebligatı göstererek sormayı düşündüğü sorunun muhatabı belli ki ben olmuştum. “Avukat Abi, şimdi benim nereye gitmem gerekiyor?” Tipik bir Adanalı için daha kavruk ve daha bir esmer yüz hatlarına sahip delikanlı:
- “Abi, çok acelem var, dolmuşu bırakıp geldim ne olur söyle şimdi benim nereye gitmem gerekiyor?” diye üsteleyince, ben de biraz muziplik olsun diye -“Sorunu bir şartla yanıtlarım” dedim. -“Emret abi!” dedi, delikanlı. -“Dolmuşçu musun?” dedim.
- “Evet abi!.. Niye sordun?..” dedi.
- “Adana’da gerçekleşen trafik kazalarında dolmuşçuların doğrudan ve dolaylı olarak gerçekleştirdiği kural ihlallerinin çok büyük bir payı olduğunu biliyor muydun?” dememe kalmadı, adam hâla kulaklarımda çınlayan şu cevabı yapıştırıverdi:
- “Abi, bilmiyor musun bize ‘bir milyonluk adam’ derler” dedi. - “O da ne demek şimdi?” dedim, büyük bir şaşkınlıkla. - “Abi, şimdi biz yolda gördüğümüz bir tek yolcuyu aracımıza alalım da, araçta bulunan diğerlerine ya da yoldan geçenlere dönüp bakmayız. Hepsi bir milyon lira kazanmak için… Trafik altüst olmuş, geçiş önceliği başka aracınmış, ne önemi var? Hepsi bir milyon için…” Dolmuş şoförü gencin bu sözleri karşısında büyük bir dehşete kapılmış ve tüm dolmuş şoförlerinin böylesi bir zihniyete sahip olmadıkları tesellisiyle bir milyonluk adamlar olmadıklarına inanmak istemiştim. O dolmuş şoförünü bir daha hiç görmedim. Ama o gün bugündür, lügatimde en zengin deyimler arasında yerini almış bir sözdür, “bir milyonluk adamlar” sözü. Bir milyonluk adamlar; kendi sıradan menfaatleri uğruna başkalarının en yüce değerlerini, sözgelimi, yaşama hakkını dahi hiçe sayanlar mıdır? Adaleti kendisi için isteyip başkasına, hukukun en katısını dileyenler midir bir milyonluk adamlar?.. En verimli tarım arazileri üzerine kurulan termik santrallerin sahibi midir, yoksa buna göz yuman ve seyirci kalan bizler miyiz bir milyonluk adam?.. Çocuk hakkı ihlâllerine ve en aşağılık istismarlar karşısında “kol kırılır yen içinde kalır” düşüncesiyle çocuklarını esirgeyemeyenler midir bir milyonluk adamlar?.. Sureti haktan görünüp yetim hakkı yiyen, adam kayırmacılıkla iş gören ve o pek meşhur tabiriyle “benim memurum işini bilir” sözüne mazhar olanlar mıdır bir milyonluk adamlar?.. Bir milyonluk adam, karısını sokak ortasında bıçakla yaralayıp içki parası için kızına sokaklarda mendil sattıran mıdır yoksa?.. Ahh, bir milyonluk adamlar… 14. Altın Koza Film Festivali’nde pek çok ödül almayı başaran Sırrı Süreyya Önder, bakın nasıl tarif ediyor bir milyonluk adamları: “Onların dilleri Ali söyler, gözleri Muaviye bakar” Şöyle bir bakın etrafınıza… Bakın bakalım, kaç kişi görebileceksiniz çevrenizde bir milyonluk adam?..
Her gün durmaksızın hukuk cinayetleri işlenedururken bir milyonluluk adamlar tarafından adliye köşelerinde, trafik teröründen başka suçu olmayan dolmuşçunun günahı ne?..  Yazdır ] |
|
|||
 |
 |
 |
 |
||
 |
|
|
|
|
|
05/07/2017