 |
 |
 |
|||
 |
 |
 |
|||
|
|
 |
 |
|||
|
Site İçi Arama  
|
AK-ŞAKA AK-ŞAKA'nın Dönüşü!..
/**/
Yazar: ERDAL AKALIN | Tarih: 14/09/2013 | Saat: 17:04
AK-ŞAKA’nın Dönüşü!.. Spot başlığımızı okuyan yaşıtlarımın aklına, ilk gençlik yıllarımızın unutulmaz resimli kitaplarından olan “Fantoma’nın Dönüşü” isimli kitapçık gelecektir. Haksız da değiller, bendeniz bilerek bu çağrışıma zarf atmış oldum! AK-ŞAKA, kendi yakıştırması ile 42 yıllık Erdek yolculuklarını “umre” diye tanımlar. Bu dönüşlerini de “umre’den döndüm” diyerek muştular dostlarına. Bu başlığımız ise işte böyle bir yaklaşımdan kaynaklanmıştır. Umre sözcüğünü sadece dini bir yolculuk ve ziyaret olarak kabul eden okurlarımız sakın alınmasınlar. AK-ŞAKA, ‘umre nedir’ sorusunun yanıtı bilenlerdendir. Umre, dinen farz olan hac dönemi dışında (Zilhacce ayının beş günlük dönemi), senenin herhangi bir günü Mekke’yi ziyaret ayinidir. Ramazan ayı içerisinde olması din âlimlerince özellikle tavsiye edilir. Umre ziyaretinde ihram ve tavaf mecburidir. Hanefi inanışına göre ömür süresince bir kez umre yapmak sünnet sayılır. Sözcük anlamı ile umre ise ziyaret etmek anlamına geldiğinden, bendeniz Erdek ziyaretlerimi umre yapmak diye adlandırırım kendi espri anlayışımla. Bu espri anlayışımı sakil bulanlar varsa, sürç-ü lisan ettik saysınlar! Umre yolculuğu yapan müminlere bazı yöreler de ‘hacı’ denmektedir. Belki de normal hacın farzlarından olan ‘saç kestirmek, kurban kesmek ve özellikle Kurban Bayramı sabahı Mina’ da vakfeye durmak’ dışında gerçekleştirilen bu dini ibadetleri en azından hacılık mertebesinde kabullenmek çok yanlış sayılmaya bilir. Ama biz, Erdek umresi sonrası dönüşümüzde de kendimize “Hacı Baba, Hacı Dede veya Hacı Amca” denmesini de asla düşünmeyiz ve beklemeyiz! *** Dönüş yolculuğumuz, aynen gidiş güzergâhından olduğundan tekrar yolculuk serüvenini burada anlatmak gereksiz. Ancak karayolları trafiğinin azıcık seyreldiğini ve yol yapımı ile onarımı dertlerinin aynen devam ettiğini ifade edebilirim. *** Dönüş yolculuğu hazırlıklarını yaparken komşumuz Suriye olgusunun karar karmaşası halen sürünceme de kalmıştı ki, acaba savaş çıkar mı korkusuna da kapıldığımı burada not düşmek zorundayım. Neyse ki, Rusya’nı diplomatik adımı ile konunun bir savaşa girişmeden çözümleneceği anlaşılır oldu. Sayın Bülent Arınç Bey, “Maalesef savaş olmayacak!” diye hayıflanmış olsa da, özellikle bir Antakya çocuğu olarak savaş endişesinin en azından şimdilik söz konusu olmayacak olmasına sevinmedim diyemem. Antakya’nın maalesef üçüncü şehidini vermiş olmasını da asla içime sindiremediğimi bu vesile ile ifade etmek zorundayım. Başta Sayın Başbakan ve AKP İktidarı’nın hoşgörüsüz yaklaşımlarının ülkemize çok ağır darbelere gebe olduğunun endişesini de yaşıyorum. Özellikle mülki amirlerin ve destan yazan (!) güvenlik güçlerinin akl-ı selime gereksinimleri olduğuna inanmaktayım. Hatay’ın Sayın Valisi, gün gelir kentten ayrılırken, soyadına yakışır biçimde görev yaptığı yılların ‘lekesiz yıllar’ olması gerektiğine bizzat kendisinin inanması gerektiğine değinmek istiyorum. T.C. Devleti Valilerine yakışanı da budur! Bu arada Olimpiyat Oyunları için ülkemiz aday iken oylama sonrası kazanamamış oldu. Medya yazarları buna hem sevindiler ve hem de üzüldüler. Sevindiler, çünkü sıkışmakta olan ülke ekonomimizin büyük bir harcama kaleminden kurtulmuş olmasını sevindirici buldular. Üzüldüler, zira bir Müslüman ülkesinin de Olimpiyat Oyunları’na ev sahibi olabileceğini ispatlamak istiyorduk. Ama hem sevinenler ve hem de üzülenler eminim ‘Kına yakmak’ arzusu duymadılar. Bu mesajı kendi tweet hesabından atanlar ki, başta spordan sorumlu Bakan Bey, kanımca kendi ulusunun insanlarını tanıyamamış olmanın bir örneğini daha sergilediler. Gerçi bu tür gaflarına Akdeniz Oyunları sırasında da alışmıştık hatta gına getirmiştik! Son günlerin en güzel haberini dönüş yolu sonrası öğrenmek fırsatını buldum. Bir kısım medya buna değinmediği için sizlerle paylaşmak isterim; Klasik Müzik konusunda en görkemli ödüllerden bir tanesi sayılan Echo Ödülü, bu yıl ünlü müzik insanımız Sayın Fazıl Say’a verildi. Echo Jürisi, Fazıl Say’ın ‘İstanbul Senfonisi’ isimli bestesini ödüle layık bulmuştu. İşin ilginç yanı, Olimpiyatlar için hazırlanan tanıtım filmi içeriğinde ülkemiz kadınlarının türbanlı ve çarşaflı olanlarına asla yer verilmediği gibi, ünlü bestecimiz Fazıl Say’a ve İstanbul için önemli bir tanıtım kalemi olabilecek İstanbul Senfonisi’ne de yer verilmemişti! Acep kim veya kimler böyle uygun gördü, yoksa kına meraklıları mı?!.. Erdal Akalın (14.9.2013)
Yazar Notu: Bu yazı başka bir yerde yayınlanmaktadır.(Mersin İmece)  Yazdır ] |
|
|||
 |
 |
 |
 |
||
 |
|
|
|
|
|
05/07/2017