 |
 |
 |
|||
 |
 |
 |
|||
|
|
 |
 |
|||
|
Site İçi Arama  
|
DOKTORUN KÖŞESİ İSTİKLAL'DE BOŞ GEZMEK.........
/**/
Yazar: ÖZCAN YILMAZ | Tarih: 17/04/2011 | Saat: 16:45
İstanbul….Bir kez solursan havasını,bırakma şansının olmadığı gizemli şehir.Azıcık ta yerleşik düzende yaşamışsan,sen bıraksan o seni bırakmaz.Çeker kendine doğru,denizdeki dalga gibi.İster entel ol istersen olma ama İstanbul denilince Taksim’siz olmaz.Mutlaka gideceksin.Gittiğinde İstiklal caddesini de turlayacaksın.Galatasaray’a inecek ,Tünele dek yorulacaksın.Sabaha kadar gelip gidenleri göreceksin .
İstiklaldeki giden ve karşıdan gelen insanları anlayamadım bugüne dek.Kendi kendime de düşündüm,bu insan seli neden boş gidip boşuna geliyor.Yok dendi bana bugün,onlar boşa gitmiyor,bir yerlere gidiyor.Barlara,cafelere boşa değil.
Aklım takıldı.Gencebayın şarkısındaki gibi.Tamam dedim bugün ben de gideceğim,bakayım nereye gidiliyor.Bıraktım kendimi kalabalığın içine.Ayaklarıma söz verdim karışmayacağım,götürsün beni istediği yere diye.
Ne ararsan var bu caddede.Elinde sazı olan da ,klarneti olanda,çalmasını bilmese de kavalı olanda.Bilmese de sazın tellerine vurmayı ,yükseltilmiş sesle bir güzel geliyor nağmeler uzaktan,uzaktan.Önlerinde yardım kutusu.Belki dolu belki çoğu zaman boş.Genci,yaşlısı,öğrencisi,memuru,esnafı,işsizi,sarhoşu,ayyaşı,uçanı,kaçanı,açığı,kapalısı hepsi burada.Arada gezen polis otoları,zabıta memurları.Sağdan,soldan gelen müzik sesleri. Herkes birbiriyle konuşuyor bir şeyler, anlamasa da.
Arada bir ortadan giden tramvayın çınlayan sesi dağıtıyor kalabalığı gittiği gibi ortadan.Sağlı,sollu her yer dükkan.Caddenin adı İstiklal ama kalmamış yerlisi işyerlerinin.Bir ikisi dışında.Hacı Bekir,Sultanahmet Köftecisi….Ya diğerleri. Türkçeyi bulman zor.Coffee.Her markası var.Türkü yok.
Eski binaların çoğu yenilenmiş,güzelleşmiş,arada makyaj bekleyenler olsa da.Camisi,kilisesi hepsi orada.Yiyecek,içecek,müzik….Ara sokaklar izbe.İnsan ürküyor oralarda ,korkmasa da.Sana doğru gelen üşümüş gibi eller burunlarını tutarak gezen çocuklar.Kimsesiz mi?Yoksa,sahipli sahipsiz mi?
Dedim ya ayaklarıma söz verdim,karışmayacağım,götürsün beni istediği yere.Bir de baktım ki caddenin diğer ucuna gelmişim.Farkında bile olmadan…..Biraz daha ayaklara karışmasam Karaköy de bulacağım kendimi.Döndüm.Orada azıcık karıştım beni götürenlere,karışmadığım ayaklarıma.Aynı yolu tekrar adımladım.Bu sefer giden ayaklar gelenlerdi. Demiştim size bu insanlar boş,boş nereye gidiyor ve nereden dönüyor.Anladım ki,ayaklar boşta gezse,sıkıntıdan uzaklaştırıyor kafaları.ADIMLAR BOŞ GİBİ GÖZÜKSE DE , DEMEK Kİ BOŞALTIYOR KAFALARI……….. BENDEN SİZE BİR TAVSİYE, SIKILIRSANIZ…..DOĞRU İSTİKLALE BOŞ , BOŞ GEZMEYE…………………….
Dr.Özcan YILMAZ  Yazdır ] |
|
|||
 |
 |
 |
 |
||
 |
|
|
|
|
|
05/07/2017