Milli İçikimiz?!.

Sayın Başbakan’ın bazı söylemlerini yıllardır anlamakta zorluk çekerim.  Bir takım yaklaşımlarını önceleri öğüt olarak algılardım.  Sonraları ise gerçeği keşfettim ki, Zat-ı Devletlileri öğüt vermiyor, dayatma sergiliyor!

İnsanoğlunun kendi yaşam felsefesine bağlılığını anlayabilirim.  Ama kendisinin her davranışını örnek model olarak sunmasını bir vatandaş olarak anlayabilmem ve kabullenmem olası değildir.  Kaldı ki, bu davranış kalıbına psikologlar “narsizim”diyorlar. 

Sayın Tayyip Erdoğan, son gezisi sırasında konu içki konusuna nasıl geldi ise yeni bir özdeyiş ile tamamlamış söylemini; “Bizim milli içkimiz rakı değil, ayrandır!” buyurmuş.

Bu kanaatine katılmak olası değildir, Sayın Başbakan’ın. 

Belki bazı AKP milletvekilleri ve özellikle kendisi tarafından seçilmiş akil insanlar bu kanaati paylaşır ve “Çok doğru buyurdunuz Beyefendi!” diyebilirler.

Ülkem insanın çok büyük çoğunluğu böyle düşünmezler.  Kendileri rakı içseler veya ağızlarına bile koymamış olsalar da, bilirler ki bizim milli içkimiz rakı’dır.

Gerçi Orta Asya yıllarından gelen ulusal bir içkimiz daha vardır; kımız. 

Ancak parti grubuna yaptığı bir konuşmasında, Hz. Peygamberimizin Veda Hutbesi’ne öykünerek; “Millet kavramı ayaklarımın altındadır!” diyebilen Sayın Erdoğan, millet ve ulus kavramları ile arası iyi olmadığından tabii ki, “Bizim milli içkimiz kımızdır!” diyemezdi!

Gerçi bizim ulusumuz adına da kımız, artık anısal bir içecek olarak kalmıştır. Ama başkaları da yok değildir!

Örneğin; Atatürk Orman Çiftliği bünyesinde kurulmuş olan cumhuriyet döneminin ünlü imalathanesi olan Tekel’e ait Bira Fabrikası unutulmamalıdır.  Birayı bazı tarihçilere göre kökenleri Orta Asya Türk boylarına dayanan Sümerler icat etmişlerdir.  Sonradan tüm dünyaya yayılmış ve namı böylece yürüdüğünden bizim içkimiz olabilmek şansını yitirmiştir.

Ama rakı yani arak öyle mi? 

İlk olarak Irak denilen diyardan geldiğini söyleseler de, en kalitelisinin Lübnan bağlarından üretildiğini savlayanlar varsa da, rakı bizimdir.

Rakı bizim milli içkimizdir!

Yazının burasına gelince kendime ilişkin bir saptamayı da yapmak yararlı olabilir.  Yazarınız AK-ŞAKA, diğer alkollü içkilere de yabancı olmamakla birlikte, yaşamı boyunca milli içkimize sadık kalmış bir insandır.  Yaşı gereği, artık şişe devirmek hasletini yitirmiş ise de akşamdan akşama milli içkimiz ile kişisel dostluğuna devam eder.

Bu itirafının içtenliğine karşın, kendi kişisel inancı nedeni ile alkollü içki kullanmayanlara fevkalade saygılıdır.  Hekim geçmişi olduğu için sağlık mazereti nedeni ile içki kullanmayanları da alkışlamaktan geri durmaz. 

Ancak alkollü içki kullanmayanların, kendisine alkollü içki içmemesi konusunda olabilecek dayatmalarına tepkilidir.  Özellikle bu dayatmanın ülke yöneticilerinden ve hükümetten gelmesini ise asla içine sindiremez ve kabullenemez. 

Bunu Tanrısal bir emir olarak kendisine dayatanlara da yanıtı vardır ve bu sorunun, kendisi ile iman ettiği Allah arasında çözümlenecek bir konu olduğuna da inanmaktadır.  Hesabı varsa, bunu ülke yöneticilerine değil, Mahşer Günü Divan-ı Kübra’da vermeğe amadedir!

Bu nedenle bendeniz, Sayın Başbakan’ın son söylemi olan “Bizim milli içkimiz ayrandır, rakı değildi!” yaklaşımına katılmadığımı arz ediyorum.

Eski İçişleri Bakanımız tarafından organik ve bitkisel kökenli olduğu ifade edilen ve hatta sağlık adına zararı olmadığı söylenen bir nesne var ya, son yıllar da hepimizin aşina olduğu, işte Sayın Başbakan; “Bizim milli içkimiz biber gazıdır!” dese idi, sanırım daha doğru ve güncel bir yaklaşım olabilirdi.

Biber gazı, kendi evlatlarımız olan güvenlik güçlerimizin artık kontrolü güçleşen ellerinde; yaşlı genç, kadın erkek, çocuk büyük denmeden ve bazen insafsızca kullanılarak bizleri sonunda tiryakisi yaptı!

O halde, son kararımı bildiriyorum; “Bizim milli içkimiz rakı, bulunmadığı ortamlarda da biber gazıdır!”

Erdal Akalın