• Hakkımızda
  • Amaç
  • Bizkimiz
  • Yayın Kurulu
  • Yayın İlkeleri
• Yazılar
  • Güncel yazılar
    • Tümü
    • Eğitim
    • Ekonomi
    • Kültür - Sanat
    • Şiir ve Çizgi
    • Yaşam
  • Arşivdeki yazılar
    • Tümü
    • Eğitim
    • Ekonomi
    • Kültür - Sanat
    • Şiir ve Çizgi
    • Yaşam
• Haberler
  • Güncel Haberler
    • Bizden de duyun...
  • Arşivdeki Haberler
    • Bizden de duyun...
• Görseller
• Videolar
• Dosyalar
• Yazanlar
• En Çok Okunanlar
• Yazı Gönder
• Yorumlar
• Bağlantılar
• Site Haritası
• İletişim

Site İçi Arama

Seçiniz... Yazar Adına Göre Makale Başlığına Göre Anahtar Kelimeye Göre

FÜGEN AKMAN - RESİM GALERİSİ DALYAN

Türkiye Şeker Fabrikaları AŞ.(TŞFAŞ)’ nın Türkiye’nin batısından doğusuna kadar 25 adet fabrikası vardır. Kurumda, kazanan ve zarar eden fabrikalar dengelenmekte, bununla birlikte toplamda şeker fabrikaları kâr etmektedir. Bu kapsamda, TŞFAŞ 2008 yılında 3 milyar 193 milyon TL kâr elde etmiştir. TŞFAŞ’a ait kimi fabrikalar,11 Eylül 2009 itibarıyla satışa çıkarılmıştır. Satışa çıkarılan fabrikaların kârlı olduğu bilinmektedir. Bunların satışa çıkarılmasıyla, TŞFAŞ zarar etmeye başlayacaktır. Bu durumda, doğu bölgelerimizde zarar eden fabrikalar ya kapatılacak ta da yok pahasına elden çıkacaktır.

ŞEKER YASASI ve DAHA ÖNCE SATILAN FABRİKALAR EKONOMİYE BÜYÜK ZARAR VERMİŞTİR.

TŞFAŞ’ler aracılığıyla şeker tarımının ekonomiye sağladığı katkılar, 2001 yılında çıkarılan Şeker Yasası ile sekteye uğramaya başlamıştır. Bu yasa ile kimi fabrikalar satılmış ve pancardan elde edilen şeker üretimine kota getirilmiştir. Kota ile toplam şeker üretimi içinde nişasta bazlı şekerin(NBŞ) payı yüzde 15’e çıkarılmıştır (Zorunlu bir açıklama; AB ülkelerinde NBŞ kotası ortalama yüzde 2 civarındadır. Bu kota en büyük şeker üreticisi olan Fransa’da yüzde 0.5,Almanya’da yüzde 1’in  altındadır).NB şeker ise büyük ölçüde GDO’lu mısırdan elde edilmektedir. Şeker Yasası, pancar ekim alanlarının daralmasına, şeker fabrikalarının düşük kapasite ile çalışmasına ve yüksek yoğunluklu tatlandırıcı (YYT) dışalımının patlamasına neden olmuştur. Şeker Kurulu, sadece2009 yılının ilk 8 ayında,172 bin 42 ton şekere eşdeğer YYT dışalımı için uygunluk belgesi vermiştir. Kayıtlı olarak yapılan YYT yanında, önemli miktarda kimyasal tatlandırıcının Türkiye’ye kaçak olarak girdiği de tahmin edilmektedir. Bunların sonucunda, ekonomi olumsuz etkilenmekte, pancar çiftçisi ve TŞFAŞ’a ait fabrikaların bir kısmı zarar etmektedir. Sonra da Türkiye’de şeker fabrikaları verimsiz diye feryat edilmektedir. Yasadan kârlı çıkanlar ise NBŞ ve kimyasal tatlandırıcı üreticileri ile şeker ticareti yapan uluslararası tekeller olmuştur.

DEVLETİ ELİNDE KALAN ŞEKER FABRİKALARININ ŞATIŞINA KARŞI ÇIKILMALIDIR.

Çünkü TŞFAŞ, ülke ekonomisine olağanüstü katkılar sağlamaktadır. Bunlar şöyle sıralanabilir;

• Şeker pancarı tarımı, topraktan en yüksek düzeyde yararlanılmasını sağlar.
• Şeker pancarı tarımı işgücü açısından önemlidir. Dört yüz elli binin üstünde çiftçi ailesi geçimini pancardan sağlar. Yüz bini geçen mevsimlik tarım işçisi hasat döneminde çalışır. Şeker fabrikalarında, daimi ve mevsimlik binlerce işçi çalıştırılır.
• Şeker fabrikalarının çıktıları üretim ekonomisinin can damarıdır. En önemli çıktısı şeker ile Türkiye şeker piyasasında egemen rol oynar. Yan ürünü olan melas, maya, içki ve yem sanayinin en önemli girdileridir. Pancar posası ise hayvan yetiştiriciliği ve besiciliğinde ucuz ve değerli bir yem kaynağıdır.
• Şeker pancarı tarımı ile kıraç tarım arazileri, sulu tarıma kazandırılmıştır. Bunun yıllık getirisi 1.5-2 milyar ABD doları dolayındadır.
• Şeker tarımı, taşımacılık sektörüne her yıl milyonlarca ton yük sağlamaktadır.
• Şeker pancarı çiftçisi, yarattığı katma değerlerle devlet bütçesine önemli kaynak aktarır. Çiftçi devletin kendisine verdiği desteğin karşılığını fazlasıyla geri vermektedir. Ayrıca şeker fabrikaları da önemli miktarda gelirler vergisini devlet bütçesine kazandırmaktadır.

Sonuç olarak,

1. Devletin elinde kalan şeker fabrikalarının satışa çıkarılmaları durdurulmalıdır. Şeker üretimi, başta gıda olmakla birlikte üretim ekonomisinin bütün dallarıyla bağlantılıdır. Bu nedenle çiftçi örgütleri, tüketici dernekleri ve şeker piyasasının aktörleri satışa karşı tavır göstermelidirler.
2. Türkiye şeker pancarı üreticisi, Avrupa Birliği’ndeki üreticiler kadar desteklenmelidir.
3. Pancardan üretilen şekerin dışsatımı için gerekli desteklemeler yeniden gündeme getirilmelidir (Şeker Yasası ile aslında çok düşük oranda olan dışsatım desteği ortadan kaldırılmıştı.)
4. Şeker Yasası, yeniden değiştirilmelidir. Bu kapsamda NBŞ kotası, yüzde 2’nin altına indirilmelidir.
5. Kimyasal tatlandırıcıların dışalımı yasaklanmalıdır.

Özetle:

TŞFAŞ’ine ait fabrikaların satılmaları ve Şeker Yasası, çiftçilerimizin olduğu kadar tüketicilerin de zararınadır. Türkiye’nin gıda egemenliğine karşı bir uygulamadır.

Kamuoyuna saygı ile duyurulur.